การดำเนินชีวิตในแต่ละวัน...ถ้าสังเกตให้ดีแล้วจะเห็นได้ว่า
เรามักเสียเวลาไปกับสิ่งไร้ประโยชน์ ให้โทษกับตัวเราเองส่วนมาก
เสียเวลาในห้องน้ำเป็นชั่วโมง เพื่อขัดสีตกแต่งร่างกาย
แต่บางทีเรากลับหลงลืมที่จะออกกำลังกายเพียงสิบนาที เพราะมัวหลงใหลอยู่ใน อารมณ์ที่แปลกใหม่
โดยไม่ได้คำนึงถึงสิ่งที่ตนเองจะได้รับจากการกระทำนั้น ว่ามันจะส่งผลอย่างไรบ้าง
การปล่อยให้ชีวิตเป็นไปตามอารมณ์ จึงยากที่จะหลีกเลี่ยงต่อปัญหาหรือความละล้าละลังของชีวิต
ในขณะที่คนอื่นเดินไปคว้าความฝัน เราจึงถูกติดยึดอยู่กับที่ เพราะไม่สามารถควบคุมตนเองได้
หากกล่าวถึงบุคคลที่ประสบความสำเร็จในชีวิต
ไม่ว่าจะด้านใดก็ตาม เราจะเห็นได้ถึงกฎเหล็กที่คนเหล่านั้นปฏิบัติอยู่สองข้อ คือ
การทำในสิ่งที่ควรทำ
การไม่ทำในสิ่งที่ควรทำ
เพราะ การกระทำในสิ่งที่ควรทำนั้นเป็นการแสดงออกทางภาวะของตรรกะและเหตุผล
ส่วนการทำตามความอยากทำให้อาจทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ เป็นการตอบสยองต่ออารมณ์ที่ตนต้องการเพียงแค่นั้น
จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่า ทำไมมีคนเพียงจำนวนน้อยเท่านั้นที่ประสบความสำเร็จในชีวิต
แต่คนส่วนมากกลับรู้สึกล้มเหลวในสิ่งที่ทำ นี่ก็เพราะไม่สามารถที่จะควบคุมตนเองได้
“เธอจงระวังความคิด...เพราะความคิดจะกลายเป็นการกระทำ
เธอจงระวังการกระทำ...เพราะการกระทำจะกลายเป็นความเคยชิน
เธอจงระวังความเคยชิน...เพราะความเคยชินจะกลายเป็นนิสัย
เธอจงระวังนิสัย...เพราะนิสัยจะกลายเป็นตัวกำหนดชีวิตของเธอ"
.....................................................
ธรรมมะนี้คือการมีชีวิตเพื่อที่จะเรียนรู้ความจริงของชีวิต
ทุกอย่างล้วนไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ตั้งอยู่ไม่ได้
หากยังยึดติด ไม่ปล่อยวาง ย่อมยังเป็นทุกข์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น